Klus 170, klantenkaarten

Man, man, man, wat verzamel je in de loop der tijd een hoop kaarten!

Deze stapel had ik nog van gisteren.

En in mijn tas zit ook nog deze: een soort portemonneetje waar ik alle klantenkaarten en dergelijke in bewaar. Het geeft altijd wel enige hilariteit als ik de hele stapel tevoorschijn trek in een winkel om het juiste exemplaar eruit te vissen.

Dit zit er allemaal in...

En samen met wat ik overhield van gisteren heb ik nu dus dit!

Een deel ervan mag weer terug in het bewaarzakje. Ik ben echt dol op korting en dergelijke, maar dan moet je wel op de meest onverwachte momenten je klantenkaart bij je hebben.

Eh, ik ga alleen niet zo heel vaak met het openbaar vervoer. Strippenkaarten zijn al enige tijd niet meer geldig. Die mogen dus weg.

En deze krijgt een prominente plaats aan mijn beeldscherm. Hij past echt heel erg bij mij!

Kaartjes weer uitgezocht!

Klus 169, het bureau

Het is echt al vaker aan de orde geweest, maar blijkbaar krijg ik het niet voldoende onder controle: mijn bureau in mijn werkkamer.

Zo kan een mens toch niet werken. Ik heb amper plek om te zitten.

Ik heb eerst alle stapels op één grote stapel gelegd en ben toen gaan sorteren. Een stapel voor de werkzoek-activiteiten, een stapel waar ik meteen wat mee moet doen (zoals nota's), een stapel vakliteratuur, een stapel tijdschriften. Dat gaf al een hoop meer overzicht dan alles gewoon klakkeloos door elkaar.

De tijdschriften kunnen naar beneden, daar liggen er nog heel veel meer (voor een andere keer, ook zo'n herhalend onderwerp). De stapel met vacatures kijk ik eerst nog eens even kritisch door: op welke vacatures pas ik? De rest kan bij het oud papier. Zonde van mijn (en hun) tijd om te gaan reageren op vacatures waar ik niet op pas.

Deze stapel losse klantenkaarten, visitekaartjes en dergelijke ga ik morgen uitzoeken, samen met de stapel die in mijn handtas zit.

Kijk, zo gaat een mens toch veel rustiger aan het werk?

Klus 168, Mandjes in de badkamer

In een van mijn vorige klussen begon ik aan de badkamer. Met dat handige stoomapparaatje. En heel karwei, dat kan ik u verzekeren en ook niet bepaald een klussenreeks waar iedereen op zat te wachten. Ik bedoel: dat ene rijtje tegels lijkt wel verdacht veel op het volgende rijtje tegels. En er waren nogal wat rijtjes. Maar het is af. De badkamertegelvoegen zijn weer netjes!

Keurig opgeknapt, al zeg ik het zelf.

Alleen, dit stukje, dat detoneert nu wel erg. Het is ... eh ... rommelig. Dat kan vast beter.

Eerst maar eens leeg. Zo'n draadmandje ziet er wel prima uit, feit blijft dat er van alles doorzakt. Maar bij mij niet hoor. Van een oude kartonnen doos en plakplastic maakte ik plankjes. Door het plakplastic zijn ze afneembaar en qua kosten valt het zo erg mee.

Leeg is één ding, maar wat er in zat moet natuurlijk ook ergens blijven.

De oranje toilettas met eerste hulp dingetjes gaat altijd met ons mee op vakantie. Die zie je niet zomaar over het hoofd. Maar als we niet met vakantie gaan, kan die toch net zo goed in de kast?

Lege plastic zakken bewaren wij over het algemeen in de gangkast. Die hoeven dus niet in de badkamer te bivakkeren. Hup, weg ermee.

De föhn mag terug. De toilettassen heb ik uitgezocht. Een deel kon in de prullenbak, een deel gaat naar een goed doel en een deel gaat ergens anders in huis wonen.

En zo ziet het draadmandjesding er nu uit. Bovenin zitten de opladers van de elektrische tandenborstels. Daar ga ik nog een mooiere oplossing voor bedenken. Maar vooralsnog ben ik een stuk tevredener, als dat tenminste een goed Nederlands woord is.

Klus 167, de auto

Echt heel vies is mijn auto niet, maar toch was er in de loop van de tijd weer het een en ander in blijven liggen dat er natuurlijk eigenlijk niet thuishoort....

In het deurvak zit een leeg flesje (hoort niet in de auto).

Bij de passagiersstoel ligt nog een leeg flesje en een plastic zakje (horen hier ook niet).

Een lege koffiebeker (weg ermee).

Bonnetjes en een plastic zakje (uit de auto).

Volgens mij hoef ik hier verder niet zoveel aan toe te voegen.

Alle losse rommeltjes in het plastic zakje en dat kan zo de vuilnisbak in. De plastic flesjes bewaren we voor school, die ze graag wil hebben voor een of ander knutselproject. Schoonmaakding over het dashbord en het geheel ziet er alweer een heel stuk beter uit.

Klus 166, nagellakjes

Mijn werkkamer is niet zo groot. Sterker, het is best een beetje woekeren met de ruimte. Dus dan helpen dit soort stapels niet:

 

 Tja, wat zal ik er eens van zeggen?

In dat zwart/witte tasje zit het begin van een zomerketting. Die kan dus beter ergens anders.

Overzichtelijk is anders.

Geïnspireerd door een berichtje op internet kocht ik vandaag deze grote glazen pot. Daar gaan de nagellakjes in wonen.

 Deze vind ik niet meer leuk. Die mogen weg.

Dit is natuurlijk helemaal geen nagellak.

Dit zijn dottingtools, daar kun je stipjes mee maken van nagellak.

 

 En dit zijn basislakjes, nagelverharders en topcoats. Ik denk dat ik voorlopig wel even vooruit kan..

 Ziet er toch veel gezelliger uit zo?

En tadaa, deze lege doos met vlek mag weg!

Traktatie

Het is geen kastje, geen mandje, geen doosje en ook geen lade. Dus eigenlijk hoort het hier niet. Maar ik vind het leuk om te laten zien, dus....

Afgelopen week was Zoon jarig. 7 jaar alweer (waar blijft de tijd). En zoals gebruikelijk mag moet er dan getrakteerd worden. En daar moet je vooral niet te licht over denken. Vorig jaar waren het cakepops vermomd als pokemonballen, dit jaar pakken we weer uit: Mario Bros-cupcakes. Het voorbeeld had ik gevonden op Pinterest (wat een geweldige uitvinding is dat, maar daar gaat het nu even niet over ;-).

Dus de avond voor zijn verjaardag ging ik aan de slag. Ik dacht het mezelf makkelijk te maken door kant en klare cupcakes te kopen, maar voor 25 van die cupcakes moest ik uiteindelijk bij drie winkels zijn. Een enorme tijdsbesparing had dat dus niet opgeleverd.
Anyway, de Mario Bros cupcakes. Er stonden 12 of 16 voorbeelden op Pinterest. Dat vond ik toch wat gortig, dus Zoon had er een stuk of 6, 7 aangegeven die hij graag wilde. "De goede en de helpers, mama".

Op Internet had ik uitgezocht dat ik de fondant kon uitrollen met poedersuiker. Glaasje met de goede afmetingen gezocht in de kast en zo begon ik.

Overal zit een blauwe ondergrond onder, dus dat was makkelijk.

En dan begint het puzzelen, want ik wou elke kleur maar één keer bewerken. Welke moet dan eerst, wat zit er onderop etc.

Ha, het lijkt Bob de Bouwer wel...

Sommige modellen waren aanmerkelijk makkelijker dan andere.

Het eindproduct. Toen nog even alles inpakken in een cellofaantje en mama was klaar. Na ruim 3 uur!

Maar het was een enorm succes in de klas! En dat is toch ook wat waard.

Klus 165, Badkamertegels

De aankoop van ons stoommachientje heeft tot vragen geleid. Hoe het ding bevalt (prima) en wat het zou doen in de badkamer. MamaWerkt deed onderzoek voor jullie.

In de badkamer hebben wij marmeren tegels. Niet van die hele gladde grijze, maar beige en bruine en hier en daar wat zwart. En natuurlijk maken we die regelmatig schoon. Met een sopje.











Links de vloertegel zoals die was voor ik met de stomer in de weer ging. Rechts zoals hij nu is.











En datzelfde geldt voor deze vloertegels. Links is voor, rechts is na.

Even voor de duidelijkheid. Er gaat een hoop werk in zitten om het allemaal weer schoon te krijgen, vooral die kleine scheurtjes in de tegels, waar toch wel allemaal vuil in is gaan zitten in de loop der tijd. Ik ben dus nog wel even bezig voor ik de hele badkamer weer spic en span heb, maar ik ga het gewoon doen, elke dag een beetje.
Dus: testresultaat: ik ben erg tevreden met onze nieuwe aankoop!

Klus 164, werkkamer

Het is alweer even geleden dat ik mijn spulletjes een etage lager in ons huis onderbracht. Maar hoe is het nu eigenlijk met de werkkamer op zolder? De werkkamer, die een ruimte zou worden voor de kinderen om te spelen?

Ehm, zo op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen dat het nog niet helemaal klaar is om te dienen als speelkamer...

Hier staat de kast (in onderdelen) die we willen gaan gebruiken om hun hangkleding in kwijt te kunnen, maar dan moet eerst de staande kast weg, die nu nog gedeeltelijk gevuld is met mijn spullen.

Dus pakte ik vandaag deze stapel maar eens aan. Mijn naaidoos en de doos met stofjes. Die moeten naar mijn nieuwe werkkamer.

Alleen, de naaidoos is een maatje te groot voor de kast die beneden staat. Hij past er gewoon echt niet in! Dan maar er bovenop.
Weer een beetje opgeruimd vandaag. En als ik nou elke dag een beetje opruim op zolder, dan zou dat toch een keer klaar moeten zijn?