Klus 190, het voorportaal

Als je bij ons door de voordeur binnenloopt, kijk je tegen dit aan:

OK, toegegeven, je kan de vloer zien en je kunt er ook nog gewoon langslopen, maar toch hoort de helft er niet te staan. Om maar niet te spreken van de andere kant, achter de deur dus...

Daar hebben we een uitstalling van allerhande materialen die daar toch echt niet allemaal horen.

De fietshelmen van de kinderen horen bijvoorbeeld gewoon bovenop de kapstok.

Van die leuke dierenstickers voor op de autoramen: in de auto en bindmaterialen voor de auto, die kunnen ook veel beter in de auto bewaard worden.

Knutselspullen voor school of de NSO: hup in de auto, dan gaan ze tenminste de goede kant op.

Paraplu's horen in de kast op de gang.

Speeltentjes voor de kinderen wonen in de schuur.

Dit mag mee naar oma. Dat bewaren we voorlopig in de buurt van de voordeur. Als zij het eerste langskomt, mag ze het meenemen en anders brengen wij het bij haar langs.

In de bak in het voorportaal zitten roplschaatsen (O, daar zijn ze!). Die mogen daar best blijven maar dan moeten wel alle schoenen die niet meer passen er uit.

Kijk zo. Dan is er ook nog plek voor de knie- en polsbeschermers.

En zo ziet het er dan uit. Een heel stuk beter.

Klus 189, de DVD's in de woonkamer

Ik vind dat het televisie-aanbod er niet beter op is geworden de laatste jaren, dus nemen wij nogal eens de toevlucht tot een DVD-tje. Met als gevolg dat wij zo langzamerhand een enorme voorraad van die DVD's hebben opgebouwd. En ze liggen inmiddels ook zo'n beetje overal....

Dat ze overal liggen is op zich ook niet zo raar, want de plekken waar ze horen zijn vol. Behoorlijk vol. Misschien dat ik er met wat passen en meten nog één of twee bij krijg, maar in elk geval niet de stapels die er nu liggen.

Maar er moet toch een oplossing komen!

De tuinboeken op deze plank stonden eerst rechtop (klikerdeklik), maar als ik ze op een stapel leg hou ik nog net een mooie ruimte ernaast over ...

.. voor de kinder-CD's (die een plank lager stonden) en de kinder-DVD's.

En dan kunnen op de plank er onder mooi de volwassenen-DVD's.

En dat geeft toch weer een heel ander gezicht, zo zonder DVD's

En hier ook.

Klus 188, vieze trui van Dochter

Ik ben een zogenaamde Insider. Dat betekent dat ik kan inschrijven op producten die aangeboden worden om te testen. Ik schrijf niet op alles in (sommige dingen gebruiken wij echt niet), maar een van de laatste inschrijvingen vond ik toch wel erg handig: Vanish Oxi Action. Je weet wel, dat spul om hele vieze vlekken als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen. Althans, dat vertelt de reclame ons. Tijd om de proef op de som te nemen.

Dochter had een nieuwe trui. En je weet hoe het gaat met nieuwe truien: die moeten aan. En toen ging ze buiten spelen.....

 Tja, het is best dramatisch. Zo'n mooie nieuwe trui....

 Vanish Oxi Action to the rescue! Ik heb een papje gemaakt van wat Oxi Action en dat op de allerviestse (wat een raar woord eigenlijk) plekken gesmeerd.

En toen in de wasmachine. In de Bagwan-was. Zo noem ik altijd de roze/rode/gele/oranje/paarse was. Met een schepje Oxi Action bij het wasmiddel in het wasmiddellaatje.
 

Eerlijk is eerlijk. Die mouw is weer als nieuw. Test geslaagd!
En Dochter weer blij met haar schone trui. Gelukkig heb ik een heel potje, zodat een volgende vlek ook snel weer weggewerkt kan worden.

Klus 187, badkamer

Tjongejonge, vanochtend viel mijn oog op...

Ik hoor je denken: Nou, dat valt toch nog wel mee? Maar als je ook maar een ietsje hoger kijkt...

 Dat ziet er bepaald rommelig uit.

 Eerst maar eens alles er af (best veel veel eigenlijk) en een doekje erover.

Hé, wat ligt daar nou nog?

 Leeg en schoon.

 Dit zijn de dingen die ik dagelijks gebruik, die mogen dus terug.

 Maar ja, dan blijft dit over. Dat moet dus ergens anders.

 Even checken: hier is het weg.

En hier is het allemaal nog overizchtelijk. Weer een klusje geklaard.

Klus 186, kledingkast

In de kop staat wel heel enthousiast "kledingkast", maar het wordt echt vandaag maar één plank. Deze:

Zo'n beetje de eerste plank waar mijn oog op valt als ik de kast open doe.
En er ligt echt weer van alles....

Deze kan meteen naar de badkamer, daar liggen nog veel meer van dit soort waszakjes.

En dan de rest maar eens verhuizen naar het bed.

De kettingen kunnen weer opgehangen worden aan het curvermandje. Ik ben nog steeds op zoek naar de ideale oplossing voor mijn kettingen en in de tussentijd heb ik deze oplossing gevonden. Gaat eigenlijk best goed zo, al is het wel wat gepriegel om ze op te hangen.

Eens even kijken wat er dan nog over is.

Achter het witte doosje in het midden van de plank, staat dit doosje. En in dat doosje zitten lippenstiften en dergelijke. Daar kunnen de lippenstiften van het bed ook wel bij.

Kijk dat scheelt al weer een heleboel. De zakdoekjes mogen naar beneden. Het label kan weg. En de rest kan in het witte doosje.

Nog even de t-shirts netjes recht opstapelen en de plank ziet er weer uit om door een ringetje te halen.

Klus 185, het nachtkastje

Nou ja, het is niet echt een nachtkastje. Het is meer een nachtplankje.

En zo op het eerste gezicht ziet het er best wel aardig opgeruimd uit.

Maar onder dat plankje... Een wirwar van van alles en nog wat.

Twee tubes handcrème (een voor de rechter- en een voor de linkerhand?), drie lippenbalsemdingen (??) en een tubetje wondercrème. Allemaal net iets te veel van het goede. Er mag één handcème en één lippenbalsem blijven en de rest krijgt elders een onderkomen.

Tuurlijk, een doos tissues én een pakje zakdoeken. Zakdoekjes mogen naar de la in de keuken.

Maar liefst drie leesboeken. Vooruit, omdat het totaal verschillende boeken zijn mogen ze alle drie blijven. Er zijn twee bibliotheekboeken bij, dus dat probleem lost zichzelf weer op.

Maar die drie tijdschriften die er ook nog lagen, die gaan naar beneden. Nog een keer doorbladeren of er iets in staat wat ik wil bewaren en anders huppekee bij het oud papier.

Mmmm, een leeg doosje, ik zie mogelijkheden. Mijn leesbril, de lippenbalsem en de handcrème mogen in het doosje. Dat ziet er een stuk opgeruimder uit.

En na een rondje stof verwijderen en alles weer terug wat er terug mag, ziet het er nu zo uit. Zeg nou eerlijk, da's toch een stuk beter?

Klus 184, de pc

In mijn werkkamer heb ik ook mijn PC staan. Heerlijk om rustig te kunnen werken.

Hij past netjes naast mijn bureau, zo op het eerste gezicht niks mis mee. Maar als je goed kijkt zie je dat er een snoertje los hangt.

En dat is het snoertje van mijn camera, het past gewoon niet. En bovendien loopt het snoer ook nog eens dwars over mijn bureau. Handig is anders.

Onder mijn bureau, daar zou de computer moeten komen te staan. Daar waar nu die mand staat (die dan wel weer ergens anders moet passen, maar dat zien we dan wel weer).

Wat een snoeren toch! Nu maar hopen dat ik alles weer op de juiste plek aansluit.

En ja, hoor, het spul werkt weer. Meteen de camera geïnstalleerd!