Dag 108, laatste tas

Na de tassen in de kast is er nog één tas over: de tas die ik in gebruik heb.

Deze. De tas met de roze bloemen. Waar alles, maar dan ook alles altijd in past.
En vandaag zat dit er allemaal in:

Kleurrijk. En veel. En niet alles hoort waarschijnlijk in de tas. In elk geval is het totaal onoverzichtelijk.

Dat is al een stuk overzichtelijker.

De moeders onder ons kennen het waarschijnlijk: kinderspulletjes in je tas. De lolly om iets naars te belonen, heel prettig bij doktersbezoek, en de parapluutjes hebben we ooit meegenomen uit een restaurant. Er is - net als om die gekke tandjes - nooit meer om gevraagd, dus ik gooi ze nu weg.

De pennen mogen terug, da's altijd handig.

Ook de portemonnee, de auto-papieren en de telefoons (privé en zakelijk) mogen terug in de tas. Dat lijkt me toch ook wel handig.

 En datzelfde geldt voor de sleutels en de toegangskaart.

OK, zakdoekjes is ook handig, maar ik heb toch niet het gevoel dat ik vijf pakjes in mijn tas moet hebben, ook al zijn ze aangebroken. Dus er kan wel het een en ander uit de tas.

Nagellak heb ik gewoonlijk niet in mijn tas, maar we hadden een feestje. Feestje voorbij, nagellak weer uit de tas. De lipgloss en de lipbalm mogen blijven.

Bonnetjes en foldertjes. Ze zijn niet meer actueel en mogen dus weg.

Pasjes. Allemachtig, wat hebben we tegenwoordig een hoop pasjes. Van de zorgverzekeraar, de bibliotheek en elke zichzelf respecterende winkel. Vroeger had ik ze in zo'n mapje, maar dat paste natuurlijk niet meer. En dan kan je natuurlijk de helft thuis laten, maar dan heb ze natuurlijk niet bij je als je ze nodig hebt. Dus kocht ik ooit in een uitverkoop dit portemonneetje en daar passen ze nog steeds met z'n allen in. Heel erg handig!

En verder zit er ook nog in: postelastieken (mogen in de la), de oplader van de telefoons (dat is dan wel weer handig dat beide telefoons met dezelfde oplader kunnen) - mag bij de opladers, snoepjes (mogen terug in de tas), zonnebril (mag ook terug), zegeltjes (die beter opgeplakt kunnen worden), een armbandje (dat terug mag op de standaard) en een schouderriem voor de tas (daar twijfel ik nog over, dus voorlopig mag die terug in de tas).

Natuurlijk wil ik graag voorkomen dat het weer zo'n troep wordt, dus ik beloof plechtig dat ik voortaan keurig netjes gebruik zal maken van

mijn turquoise met witte stipjes tasje in de tas, dat alles keurig op z'n eigen plek bewaart.