Klus 130, ID-bewijs

Mijn paspoort is verlopen en dus moet ik iets nieuws voor de vakanties beginnen. Voor de kinderen had ik dat eind vorig jaar al geregeld.
Dus mag ik weer naar het gemeentehuis om een ID bewijs aan te vragen. Weer, ja, want bij mijn vorige bezoek wist de ambtenaar mij fijntjes te melden dat ik ook nog ergens een identiteitsbewijs moest hebben. Verlopen, ja dat wel, maar ik moest 'm toch meenemen. En ik kan 'm nergens, maar dan ook nergens vinden. Sterker nog, het zou me niet verbazen als ik 'm gewoon zou hebben weggegooid bij een van mijn opruimacties. In het kader van "verlopen, weg ermee". Een ietsje te enthousiast dus.

Dus kon ik eerst naar de politie om aangifte te doen van vermissing. Met het proces verbaal én het oude paspoort en de pasfoto's mocht ik mij weer melden. Kon ik nog bijna 10 euro vermissingskosten betalen ook. Mijn iets te enthousiaste opruimactie had dus best verstrekkende gevolgen kunnen hebben. Maar volgende week kan ik mijn nieuwe ID ophalen!

Klus 129, de tuin (deel zoveel)

Hij bloeit/bloeide echt prachtig. Honderden bloemen. De blauwe regen bedoel ik. Maar aan alles komt een eind en dus lag de tuin bezaaid met uitgebloeide blauwe-regen-bloemetjes. En zolang het droog is gaat dat allemaal nog wel, maar aan het eind van de week verwachten ze regen....

Het lijkt wel confetti.

Hé, onder die bloemblaadjes houdt zich allemaal onkruid schuil.

Daar maak ik ook meteen korte metten mee. Dat is nu nauwelijks extra moeite en het resultaat is natuurlijk wel beter als dat ook weg is.

Zo, dat is een heel stuk netter.

En dit hoekje kan vast ook beter..

Inderdaad.
Tijd voor een kopje koffie.

Klus 128, de beukenhaag (alweer?)

Ik was er al bang voor. De beukenhaag is inmiddels helemaal weer uitgelopen en we hebben weer een paar prachtig groene muren in de tuin.

Ziet er best netjes uit, al zeg ik het zelf.

Maar als je goed kijkt...



















Tja, dan zie je ze toch echt wel zitten. Het ziet eruit als kleine witte wollige beestjes: witte vlieg. Elk jaar is het weer raak. Ze zitten bij voorkeur op de nieuwe blaadjes aan het einde van een tak, krullen bladeren op en verminken het blad en stagneren daarmee de groei.

Daar is 'ie weer: de spuit voor ongedierte. Want van halve maatregelen houden we hier niet.

Klus 127, strijkkralen

Het is alweer even geleden dat ik met Dochter "aan het strijkkralen" was. Je kent het vast wel, van die priegelige kralen op een rekje zetten en dan kun je ze strijken waardoor ze aan elkaar vastsmelten. Heel goed voor de fijne motoriek en ook voor het geduld . En ik had beloofd dat ik hem zou strijken, al meer dan een week geleden. Maar dat had ik niet gedaan. En nu had ik dit...

Tja, dat krijg je ervan. Van uitstelgedrag. En hij was af. Maar nu niet meer.

Eerst maar eens even alle kraaltjes eraf die niet meer op de goed plek zitten.

Wat een gepriegel. Maar ze zitten allemaal weer op de juiste plek.

En nu doorpakken!

De strijkplank en strijkbout tevoorschijn halen is eigenlijk helemaal niet zoveel werk. Als ik eerlijk ben was het terugzetten van al die kraaltjes veel meer werk.

Tadaa!

Klus 126, zonnebrand

Eindelijk is het zonnig. Ein-de-lijk.
Maar dat betekent natuurlijk ook dat er gesmeerd moet worden. Dus wordt het tijd om de voorraad zonnebrand eens aan een nadere blik te onderwerpen.

Zonnebrand bewaren wij bij elkaar. So far so good. Maar of dat nou echt het best tot z'n recht komt waar het nu staat stond?

In een plastic zak tussen het badkamermeubel en het afvalbakje. Hmmm

Inderdaad, de zonnebrand. Flessen, tubes, van alles en nog wat.

Eerst maar eens alles eruit en sorteren. Dat geeft al meteen veel meer richting.

Dit is helemaal geen zonnebrand. Ik begin te vermoeden dat we vorig jaar na terugkeer van vakantie gewoon deze tas onuitgepakt in de badkamer hebben gezet.
De Biotex kan bij de wasmiddelen en doucheschuim kunnen we beter in gebruik nemen.

Vorig jaar kocht ik natuurlijk ook nieuw spul en toen was ik gelukkig wel zo slim om even met een tekstmarker er op te zetten dat de rest al van voor 2011 dateerde. Dus dat kan ik nu allemaal klakkeloos weggooien. Dan blijft over wat je hierboven ziet. Verschillende factoren voor verschillende stadia van bruin worden. Die kleine flesjes zijn voor de kinderen. Die krijgen ze mee in hun tas, dan kan er altijd gesmeerd worden.

Van alle aftersun blijft dit over.

En de rest kan allemaal de kliko in. Toch wel weer handig dan dat het in een plastic zak zat.

En het hoekje in de badkamer ziet er zo toch wel beter uit vind ik.

Klus 125, de beukenhaag

Met al dat groeizame weer schieten de planten de lucht in. De tuin groeit tegen de klippen op. De vorige bewoner heeft heel goed voor de tuin gezorgd, met als gevolg dat wij in een soort Jurassic Park wonen. Planten worden hier rustig anderhalf keer de grootte die in de folder staat, zullen we maar zeggen.
Met als gevolg dat we blijven snoeien en knippen en maaien. Elke week gaat er een volle groenbak uit, maar er is geen deukje te zien in de tuin zelf.

De beukenhaag is er vijf jaar geleden in gezet. Als kleine beukjes van een halve meter hoog.

En inmiddels is het best een behoorlijke beukenhaag van ruim twee meter geworden (die we overigens elk jaar behoorlijk inkorten).

 Maar zo te zien kan er hier en daar wel weer een stukje af.

Het begin is er weer.

Zo nu kunnen we de zandbak tenminste ook weer zien.

Gewoon omdat het een mooi plaatje is, de blauwe regen.

De tulpen en de akelei hebben elkaar qua kleur ook gevonden.

klus 124, speelgoed

Zittend op de bank ontkom je er bij ons thuis bijna niet aan om naar dit te kijken:

De speelgoedvoorraad van de kinderen, nou ja, een gedeelte dan, hè? Want onze pukken hebben een redelijk ruim assortiment om uit te kunnen kiezen. Op hun kamers staat wat, we hebben een kastje met puzzels, spelletjes, trein, playmobil etc.. En nog een opbergbak met andere spelletjes. Maar dus ook deze stapel.

Zo zijn we ooit begonnen, zucht.

Dit stond er allemaal bovenop.

En dit lag er allemaal onder.

De kist/koffer zelf is ook niet leeg:

Deze laag kan best leeg, in de blauwe mappen zitten insteekmapjes (jottum, die had ik nog niet....), het spelletje kan bij de spelletjes en de bak kan naar Zoon, daar kan hij mooi zijn schatten in bewaren.

Maar de laag er onder...

bewaar ik nog voor een volgende keer. Ik denk dat er best veel weg kan. Maar nu, gauw weer dicht.

Een bak voor de Lego.

Dit kan allemaal bij de Playmobil.

Mooi, deze is ook weer helemaal compleet. Nu nog in elkaar....

Een bak met diverse spulletjes.

Dit gaat naar de kamer van Zoon.

Dit gaat weg. Valt best mee, maar toch: niet tegen de kinderen zeggen hoor!

En zo ziet het er nu uit!

En deze zit ook weer in elkaar (lang leve internet).

Klus 123, dingetjes die bleven liggen

Vandaag maar eens een paar zaken aangepakt die de het woord klus niet waard zijn, maar wel bleven liggen (of hangen).

Zoek de verschillen. Inderdaad het geurzakje dat in het toilet (waarvan de muur in het ecchies trouwens rood is en niet roze) hing is weg. Daar viel namelijk allemaal poeder uit (= extra schoonmaken)  en de geur was er ook allang af. En het plan bestond al langer om het weg te gooien. Check, klusje gedaan.

De externe harde schijf kon ik niet aansluiten op de TV, stom hè? Maar met deze aanwijzingen zou het toch moeten kunnen lukken. Check, nog een klusje gedaan.

En het armbandje van Dochter dat al maanden in een zakje zat is ook weer gemaakt. Weer een klusje gedaan, check.