Klus 115, een kopje kleiner

Daar is 'ie weer: de Japanse esdoorn. De behandeling tegen luis heeft goed geholpen, maar dat dacht ik de eerste twee keer ook. Hopelijk is hij er nu vanaf.
Maar zoals ik al schreef: hij wordt te groot, er mag best een stukje af hier en daar. Dus terwijl de kinderen buiten aan het fietsen of steppen zijn, pakte ik de snoeischaar. En ik knipte en knipte en knipte.

Dat ziet er al een heel stuk beter uit.

En toen viel mijn oog op

het  buxushaagje voor het kruidentuintje. Ook daar is de groei toegeslagen. Dat mocht best een beetje in model geknipt worden.

Het betere handwerk, de heggenschaar. Mooi met het bochtje mee. Dan nog even vegen.

Een mooi strak haagje, zo zie ik ze graag. Het haagje is trouwens ook heel geschikt om voetballen uit het kruidentuintje te houden.

 O ja, en deze kwam ook nog even zijn snaveltje laten zien. Eén van de jonkies van het koolmezenpaartje dat zijn intrek in onze vogelviilla heeft genomen. Volgens mij was het zijn eerste dag buiten, nog helemaal donzig.