dinsdag 23 oktober 2012

Klus 167, de auto

Echt heel vies is mijn auto niet, maar toch was er in de loop van de tijd weer het een en ander in blijven liggen dat er natuurlijk eigenlijk niet thuishoort....

In het deurvak zit een leeg flesje (hoort niet in de auto).

Bij de passagiersstoel ligt nog een leeg flesje en een plastic zakje (horen hier ook niet).

Een lege koffiebeker (weg ermee).

Bonnetjes en een plastic zakje (uit de auto).

Volgens mij hoef ik hier verder niet zoveel aan toe te voegen.


Alle losse rommeltjes in het plastic zakje en dat kan zo de vuilnisbak in. De plastic flesjes bewaren we voor school, die ze graag wil hebben voor een of ander knutselproject. Schoonmaakding over het dashbord en het geheel ziet er alweer een heel stuk beter uit.

woensdag 17 oktober 2012

Klus 166, nagellakjes

Mijn werkkamer is niet zo groot. Sterker, het is best een beetje woekeren met de ruimte. Dus dan helpen dit soort stapels niet:

 Tja, wat zal ik er eens van zeggen?

In dat zwart/witte tasje zit het begin van een zomerketting. Die kan dus beter ergens anders.

Overzichtelijk is anders.

Geïnspireerd door een berichtje op internet kocht ik vandaag deze grote glazen pot. Daar gaan de nagellakjes in wonen.

 Deze vind ik niet meer leuk. Die mogen weg.

Dit is natuurlijk helemaal geen nagellak.

Dit zijn dottingtools, daar kun je stipjes mee maken van nagellak.

 
 En dit zijn basislakjes, nagelverharders en topcoats. Ik denk dat ik voorlopig wel even vooruit kan..

 Ziet er toch veel gezelliger uit zo?

En tadaa, deze lege doos met vlek mag weg!

dinsdag 16 oktober 2012

Traktatie

Het is geen kastje, geen mandje, geen doosje en ook geen lade. Dus eigenlijk hoort het hier niet. Maar ik vind het leuk om te laten zien, dus....

Afgelopen week was Zoon jarig. 7 jaar alweer (waar blijft de tijd). En zoals gebruikelijk mag moet er dan getrakteerd worden. En daar moet je vooral niet te licht over denken. Vorig jaar waren het cakepops vermomd als pokemonballen, dit jaar pakken we weer uit: Mario Bros-cupcakes. Het voorbeeld had ik gevonden op Pinterest (wat een geweldige uitvinding is dat, maar daar gaat het nu even niet over ;-).

Dus de avond voor zijn verjaardag ging ik aan de slag. Ik dacht het mezelf makkelijk te maken door kant en klare cupcakes te kopen, maar voor 25 van die cupcakes moest ik uiteindelijk bij drie winkels zijn. Een enorme tijdsbesparing had dat dus niet opgeleverd.
Anyway, de Mario Bros cupcakes. Er stonden 12 of 16 voorbeelden op Pinterest. Dat vond ik toch wat gortig, dus Zoon had er een stuk of 6, 7 aangegeven die hij graag wilde. "De goede en de helpers, mama".

Op Internet had ik uitgezocht dat ik de fondant kon uitrollen met poedersuiker. Glaasje met de goede afmetingen gezocht in de kast en zo begon ik.

Overal zit een blauwe ondergrond onder, dus dat was makkelijk.

En dan begint het puzzelen, want ik wou elke kleur maar één keer bewerken. Welke moet dan eerst, wat zit er onderop etc.

Ha, het lijkt Bob de Bouwer wel...

Sommige modellen waren aanmerkelijk makkelijker dan andere.

Het eindproduct. Toen nog even alles inpakken in een cellofaantje en mama was klaar. Na ruim 3 uur!

Maar het was een enorm succes in de klas! En dat is toch ook wat waard.