Klus 165, Badkamertegels

De aankoop van ons stoommachientje heeft tot vragen geleid. Hoe het ding bevalt (prima) en wat het zou doen in de badkamer. MamaWerkt deed onderzoek voor jullie.

In de badkamer hebben wij marmeren tegels. Niet van die hele gladde grijze, maar beige en bruine en hier en daar wat zwart. En natuurlijk maken we die regelmatig schoon. Met een sopje.











Links de vloertegel zoals die was voor ik met de stomer in de weer ging. Rechts zoals hij nu is.











En datzelfde geldt voor deze vloertegels. Links is voor, rechts is na.

Even voor de duidelijkheid. Er gaat een hoop werk in zitten om het allemaal weer schoon te krijgen, vooral die kleine scheurtjes in de tegels, waar toch wel allemaal vuil in is gaan zitten in de loop der tijd. Ik ben dus nog wel even bezig voor ik de hele badkamer weer spic en span heb, maar ik ga het gewoon doen, elke dag een beetje.
Dus: testresultaat: ik ben erg tevreden met onze nieuwe aankoop!

Klus 164, werkkamer

Het is alweer even geleden dat ik mijn spulletjes een etage lager in ons huis onderbracht. Maar hoe is het nu eigenlijk met de werkkamer op zolder? De werkkamer, die een ruimte zou worden voor de kinderen om te spelen?

Ehm, zo op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen dat het nog niet helemaal klaar is om te dienen als speelkamer...

Hier staat de kast (in onderdelen) die we willen gaan gebruiken om hun hangkleding in kwijt te kunnen, maar dan moet eerst de staande kast weg, die nu nog gedeeltelijk gevuld is met mijn spullen.

Dus pakte ik vandaag deze stapel maar eens aan. Mijn naaidoos en de doos met stofjes. Die moeten naar mijn nieuwe werkkamer.

Alleen, de naaidoos is een maatje te groot voor de kast die beneden staat. Hij past er gewoon echt niet in! Dan maar er bovenop.
Weer een beetje opgeruimd vandaag. En als ik nou elke dag een beetje opruim op zolder, dan zou dat toch een keer klaar moeten zijn?

Klus 163, Opleuken

De broek van Dochter heeft een gat in de knie:

Maar verder is er niks mis met de broek en om nou een broek weg te gooien voor een gat in de knie....

Een week of wat geleden bezocht ik een hobbybeurs. Gewoon, lekker in mijn eentje, want dan kan ik voorbij lopen aan wat ik niet leuk vind en lekker lang treuzelen bij wat ik wel leuk vind. En ik kan ook meedoen aan workshops. Ik deed ook een workshop haken. Vroeger heb ik heel wat gehaakt: een truitje voor mezelf, kastrandjes voor mijn oma, onderzetter voor onder de glazen en ook gordijntjes voor in mijn kamer thuis. Maar ik wist het toch niet allemaal helemaal precies meer hoe het ging. En dan is zo'n workshop een uitvinding (met dank aan José die me de fijne kneepjes nog eens uitlegde).

En daarna ben ik gaan experimenteren. Lang leve Pinterest en Youtube (voor de instructiefilmpjes). En ik maakte een applicatie voor de broek van Dochter.

Zo kan de broek nog wel weer even mee!

Klus 162, de afzuigkap

Ken je die dagen? Dat je zelf weg moet en je Man de kinderen uit school haalt? En dat je dan thuiskomt en Manlief is begonnen aan een schoonmaakklus waar je zelf best tegenaan zat te hikken?

Op tafel ligt de glazen plaat die onder de afzuigkap hangt. Losgeschroefd. Kijk, dat zou voor mij een brug te ver zijn.

En ik weet niet of je het kunt zien, maar het was/is best wel heeeeel erg nodig. Het rooster zit met een magnetische sluiting vast en die krijg ik al een hele tijd niet meer los...

Gewoon schoonmaakspul helpt niet meer, dus we hebben een aanvulling van het schoonmaakmateriaal. Aan de linkerkant staat 'ie: de stoomreiniger. Omdat we al een tijd geen werkster meer hebben en ik het geld wat we aan haar betaalden wel elke week netjes overmaak naar de be-spaarrekening, hadden we inmiddels een aardig potje opgebouwd om dit uit te kunnen betalen.

Ziet er al een heel stuk beter uit. Maar aan het terughangen van de glazen plaat waag ik mij niet in mijn uppie, daarvoor wacht ik wel even tot Manlief weer thuis is.

Uitslag give away

Natuurlijk had ik dit zondag moeten doen, maar er kwam wat tussen en dus wordt het vandaag.

Eerst heb ik briefjes gemaakt voor iedereen die het boek wel zou willen hebben. Om heel verschillende redenen overigens, maar op jezelf passen blijkt toch nogal moeilijk, dus alle hulp is welkom.

Opgevouwen in een bakje. Even goed husselen en dan met mijn ogen dicht er één tussenuit getrokken.

En de winnaar is: Eveline. Als je je gegevens mailt naar mamawerkt @ gmail . com, dan komt het boek naar je toe!

Klus 161, Kledingkast Dochter

Het wordt echt herfst buiten. En binnen is de verwarming ook alweer aangeslagen. Ik denk dat de korte broeken, rokjes en zomer-t-shirts nu echt wel uit de kledingkast kunnen. Dus dat deed ik.

Het past er allemaal maar net in. En dan te bedenken dat er nog een wasmand beneden staat te wachten...

Dit kan allemaal in de rolbox onder haar bed. En daar mag het wachten tot de volgende zomer. Ik heb nog geen idee welke maat ze dan draagt, dus dat zoek ik tegen die tijd allemaal nog wel een keer uit. Natuurlijk heb ik wel alles er tussenuit gevist wat nu al aan de kleine kant is.

En zo ziet de kast er nu uit. Onderin is zelfs nog plaats voor haar zwemtas!

Oh ja, en denken jullie nog even aan de give-away?

Give away

Sinds ik dit blog ben begonnen hebben veel mensen meegelezen. Ik heb zo'n 50.000 pageviews gehad. En dat niet alleen! Ik heb 51 volgers via de blog en nog eens 10 via Bloglovin'.
En dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk!!

En daarom ga ik een cadeautje weggeven.

Een boek, want ik ben nu eenmaal dol op boeken.

Dit is een plaatje van de achterkant, dan kun je die tenminste ook even lezen.

Laat hieronder een reactie achter als je interesse hebt. Zondagavond kies ik iemand uit die het boekje toegestuurd krijgt!

Klus 160, werktas

MamaWerkt heeft behalve een huishouden en een gezin ook een baan. Nog wel, want mijn werkgever heeft mij aangekondigd dat onze wegen gaan scheiden. Niet zo leuk natuurlijk.
Maar wel een mooie gelegenheid om mijn werktas eens stevig onder handen te nemen.

Hmm, en dat werd ook wel eens tijd!
Mijn werkgever werkt papierloos. Eigenlijk is papierarm een beter woord, want zonder papier werken is mij in elk geval nog niet gelukt.En ook nog eens met flexibele werkplekken. Aan de ene kant leuk, want je zit nog eens naast iemand anders. Aan de andere kant ook weer niet, want je sjouwt je een breuk met al je spullen: laptop, telefoon, toegangspas, en werkvoorraad.

En, ik heb (zeker voor papierarm werken) best een aardige hoeveelheid papier verzameld. Dat tijdschrift is van mij, dat kan op de stapel: "blijven".

 Dit gaat in elk geval terug.

 Dit is van mij en blijft dus bij mij.

 Dit dossier gaat ook terug, daar was ik in aan het werken.

En dit stapeltje zijn prints van stukken die ook digitaal beschikbaar zijn. Dit kan dus weg. En dat scheelt toch weer. De rest gaat in een doosje en mag terug naar de werkgever.

Klus 159, Eettafel

Ik doe de eettafel echt regelmatig (klikerdeklik en klikerdeklik), maar vanochtend lag er toch stiekem weer een hele stapel .. ehh ... zooi.

We hebben een zespersoons eettafel, waar we met z'n vieren aan zitten en dus houden we twee plekken over en dat gebruiken we blijkbaar als stalling van alle mogelijke papieren.

En ik weet prima hoe het moet hoor: alles netjes uitsorteren in stapeltjes voor elk familielid en een stapeltje die in de oudpapierbak terecht gaat komen. Leuk bootje, hè, op de voorgrond? Heeft Dochter gemaakt op school. Mag natuurlijk niet weg, maar staat wel enorm veel plek in te nemen...

Stapeltjes naar de plekken waar ze wel thuis horen, inclusief een stapeltje voor mijn moeder om mee te nemen en bij haar thuis te lezen (en vooral niet terug te brengen ;-), doekje er over en het ziet er weer een heel stuk beter uit.
Weer een slag gewonnen door mij!

Klus 158, Het aanrecht

Het is echt een enorme verbetering in huis sinds het begin van dit project. Volgens mij ben ik aan de winnende hand. Maar er zijn stukjes van het huis waar de spullen het weer dreigen te gaan winnen....

Zie je wat ik bedoel? Dit is toch niet zoals het hoort?

Chips en aardappels, ze zijn best in de buurt van hun thuisplek.Alleen passen ze niet in de la... Eerst maar eens leeghalen.

Hmmm, deze aardappels hebben hun beste tijd gehad.

Enneh,  ahum..., deze ook. Gauw in de groenbak. Allebei.

Alles is eruit. Op die uienschilletjes na. Tijd voor de stofzuiger en een doekje.

En ja hoor! Ik heb een precies passen doosje voor de aardappels en de uien.

Alle chips en zoutjes er weer bij, ook best een hele verzameling.

Die mag weer gezellig terug naar zijn BBQ-vriendjes in de schuur.

Lege potjes kunnen gewoon verhuizen naar de "doos-voor-de-glasbak".

Nog een doekje erover en dan ...

Ha, en dan heb ik deze slag toch maar mooi weer gewonnen!

Klus 157, Papierwerk

Zoals jullie inmiddels wel zullen weten, voer ik een levenslange strijd tegen papier. En alles wat me daarbij kan helpen is van harte welkom. Ik had in dat kader bedacht dat ik een nieuwe ordner nodig had. Dus ik stapte op de fiets naar de H E M A om een rode ordner te kopen. Een dunne, want hij moest hierbij kunnen passen.

Wat schetst mijn verbazing: alleen roze (mooie kleur natuurlijk, maar ik heb al rode ordners), aqua of donkergrijs. Mmm, daar heb ik natuurlijk helemaal niets aan.

Maar toen bedacht ik mij opeens wat!

Als ik nou eens de goedkoopste zwart/grijze uitvoering koop,

en ik haal mijn verzameling gekleurde plakbandjes tevoorschijn,

en ik maak een kleurrijke versiering op de rug. Keurig naast elkaar geplakt.

Met een mesje netjes op maat gesneden.

Dan past dat toch prima bij de rest. En kan ik er weer een stapel papier in kwijt.

Klus 156, de kledingstoel in de slaapkamer

Ik ben eigenlijk een aantal klussen opnieuw aan het doen. Het is natuurlijk niet een kwestie van één keer doen en dan is het verder tot het einde der tijden klaar. Helaas, het moet ook allemaal bijgehouden worden...
Gelukkig is het nog niet zo erg als het was (klikerdeklik), maar dat moet het ook niet worden...

Een foto met tegenlicht, maar je krijgt wel een idee toch zo? Geen idee wat er onderop ligt...

Die tassen kunnen toch echt beter bij de tassen in de trapkast. En dat geldt natuurlijk ook voor kleding die in de kledingkast kan.

Het gaat toch eigenlijk best snel, dat opruimen. Nog een klein beetje.

Hmm, de stoel is leeg, maar er ligt ook nog van alles onder.

En voor de schoenen had ik nu juist zo'n enorm georganiseerde andere oplossing.

Schoenen weg en nog is het niet leeg. Er wonen allemaal dustbunnies. De stofzuiger moet er aan te pas komen.

En dan heb je ook daadwerkelijk wat. Eerlijk toegegeven ging het toch wel sneller dan de vorige keer.