Dag 44, la bureau

Op dag 36 deed ik drie lades van mijn bureau. Vandaag pakte ik er weer een aan.

De la waar ik best tegenop zag, maar uit ervaring weet ik inmiddels dat het allemaal best wel meevalt, het er tegenaan hikken kost vaak de meeste tijd.

Als alles er uit is, kom je soms nog de mooiste dingen tegen

Het is zo overduidelijk het handschrift van mijn broer ;-).

Maar goed, daar waren we nu niet mee bezig. We gaan uitzoeken en sorteren.

Alle pennen die uit het pennenlaatje in de schrijftafel komen zaten in het zakje en de pennen in de doos komen uit deze la. Veel en veel en veel te veel voor ons. Eerst uitzoeken welke pennen het niet meer doen, want die kunnen gelijk weg. Dan uitzoeken welke pennen ik wil houden en welke dus weg kunnen. Die laatste groep ligt nu in het plastic zakje te wachten op een goede bestemming, waarschijnlijk gaat die mee met de inzameling van school.

Eén puntenslijper mag ik houden van mezelf, de rest gaat weg. Ik kies de witte.

Ook al zo'n logische hoeveelheid. Ik hou één breekmesje en twee nagelvijlen, dan kan er één in mijn tas.

Een verzamelzakje. Eens kijken. De dobbelstenen, die bewaar ik. De knikkers ook. En de rest kan weg.

Kleine zakmesjes, die mogen blijven.

Deze verhuizen naar de naaidoos, dat lijkt me logischer.

Herinnert u zich deze nogggggg? Ik hou de plakringetjes en de fotoplakkertjes, maar alle correctietape mag weg, zooo 20e eeuw.

En echte reserve eh,.. geen idee dingetjes van de Renault, alleen heb ik die al twee jaar geleden verkocht. Zal vast ergens bijhoren wat we nog kwijt willen via MP.

En dan resteert dit. Ja, die bak zat er al in. Maar je kon 'm alleen niet zien door alles wat er bovenop lag.