vrijdag 17 februari 2012

Dag 51, de verhuizing is begonnen

Zoals ik gisteren al schreef, hadden we vandaag het plan om een begin te maken met het verhuizen van mijn werkkamer.Om alle verwachtingen op snel resultaat te temperen: dat gaat wel even duren. Om te beginnen past niet alles uit de "oude" kamer in de "nieuwe" kamer. En dat betekent dat ik (en mijn lezers dus ook) aan de vooravond staan van een MEGA-opruimklus.

Het is echt heel, heel, heel, heel, heel erg. Ik durf de foto bijna niet te plaatsen. Mijn kamer was zo'n beetje het laatste toevluchtsoord van spulletjes: de kunstwerken van de kinderen, boeken die niet meer in de boekenkast passen, kleertjes waar de kinderen uitgegroeid zijn die op MP staan of zouden moeten staan, inpakpapier, foto's, enzovoort enzovoort enzovoort.

Maar, als er één ding is dat ik geleerd heb de achterliggende 50 dagen, dan is het wel dat ik zo'n klus prima red, als ik maar een stapeltje, plankje, mandje of wat dan ook per dag mag doen. Dat brengt meteen mee dat er geen einddatum aan dit project hangt.

Het "aanvalsplan" is als volgt:
- het bureau gaat naar beneden (inclusief de laden die ik al heb uitgezocht én de ene la die ik nog moet uitzoeken)
- het Zweedse woonwarenhuis mag een kastenwand leveren, van muur tot muur, van vloer tot plafond
- op de vliering is nog ruimte (met dank aan Man, die daar heeft opgeruimd) voor een beperkt aantal dozen.
- dat is het, meer ruimte heb ik niet.

En daar moet het dan dus in passen. Meer kan niet. En ik ga me dus ook bij van alles afvragen of ik het echt wil of moet bewaren. Een echte uitdaging voor een hamster zoals ik ben was.Ja, ik durf "was" op te schrijven.
Na het bezoek van de ophaaldienst van de Kringloop, hebben wij namelijk vandaag ook nog een bezoek gebracht aan de Kringloop. Bij het opruimen van de zolder op de garage (ja, die hebben we ook) kwamen we kinderspeelgoed tegen waar ze nu echt te groot voor zijn. Dus, weg ermee. Naar andere kindjes. Niet op MP, niet om sentimentele redenen bewaren, nee, weg ermee.

En met gepaste trots (met heel veel dank aan Man, die het allemaal naar beneden heeft getild) kan ik het volgende laten zien:

Het bureau staat op z'n nieuwe plek! Het begin is er.
En het gekke is, ik heb er zin in, ik heb er echt zin in om op te ruimen. Laat die kasten maar komen...

2 opmerkingen:

  1. Gefeliciteerd met dit goeie begin! En een goed begin is het halve werk, zegt het spreekwoord!
    Grappig he, dat je het dan ook nog leuk gaat vinden.
    Dat heb ik ook met de dozen die uit de opslag tevoorschijn komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is geen werkkamer, dat is gewoon een opslag- annex werkkamer. Maar een goed voornemen om je kamer hapje voor hapje te gaan behappen. Fijn dat je man ook een en het ander uitzoekt en natuurlijk helpt met sjouwen, want dat bureau ziet er niet echt lichtjes uit!!

    Mooi begin hoor!

    BeantwoordenVerwijderen