Dag 71, Mandje en doosje werkkamer

Het is en blijft een fors project, dat verhuizen van die werkkamer van mij. Niet omdat het nou zoveel moeite is om alles een trap lager te krijgen, maar omdat er zoveel uitgezocht moet worden. Maar als ik nou gewoon maar stug door blijf gaan...

Van dit koffertje had ik er een stuk of wat. Blijven goed rechtop staan, kan aardig wat in.

Op de foto hierboven zie je een plakbandje, om het deksel erbij te houden. En dat is het zwakke punt, je kunt ze dan niet meer sluiten. Vandaag gaat de laatste weg.

En er in zaten weer kaarten, stickertjes en briefpapier. Een deel mag blijven en een deel gaat weg. Viel eigenlijk nog wel mee en het scheelt weer een koffertje.

En dan deel twee van vandaag: nog zo´n mandje als gisteren.

Het zal mij benieuwen wat daar allemaal inzit.

Een oude werktas, die een beetje rafelig is geworden. Op zich niet zoveel mis mee, maar het is de verkeerde kleur. Hij is bruin. En ik ben niet meer van bruin. En ook niet van zwart en grijs eigenlijk. Ik ben van knalrood, paars, roze. Dus mag de bruine tas naar de kringloop. Misschien komt daar iemand die wel van bruin is.

Een doosje van de Tom-Tom. Met een handleiding, een koordje en heel veel lucht. Lucht heb ik liever onverpakt, dus de verpakking gaat weg. Het binnendoosje houd ik nog even, je weet nooit waar je nog een doosje voor kunt gebruiken.

De tikkenteller uit mijn studententijd. Toen we met z'n allen één telefoon op de gang deelden. Volstrekt ondenkbaar volgens mij tegenwoordig. Man en ik verdelen de telefoonrekening niet, dus deze hebben we niet meer nodig. Gaat weg.

Een doosje van een mobiele telefoon die ik helemaal niet meer heb Van alles wat je op de foto ziet, hou ik alleen de USB-stick. Zonder de verpakking natuurlijk.

Lijm, lijm, patronen voor het lijmpistool en een keycord. Mogen allemaal blijven.

Juist ja, dus als je in de tuin een lekke band hebt, dan ga je helemaal achteraan op zolder een bandenplaksetje halen. Tuurlijk.
Toch ga ik eens proberen of het een beter idee is om dat setje in de schuur te bewaren.

En ook snoeren, veel snoeren. Ooit had ik ze al eens per stuk in een boterhamzakje gedaan, maar ik heb ze de laatste vijf jaar niet gebruikt, dus dan denk ik dat ze wel weg kunnen.

En dan heb ik weer een mooi leeg mandje om iets anders in te bewaren. Ik kom vast nog wel iets tegen.