Dag 85, tuin

Op dag 71 (klikerdeklik als je het nog een keer wilt zien) besteedde ik aandacht aan de tuin, aan het grasveld om precies te zijn. En sindsdien kon ik de nieuwe grassprietjes wel de grond uit kijken. Elke dag checkte ik de vorderingen. Tot ik van de week op Internet naging hoe lang dat eigenlijk ging duren, zo'n nieuw grasveld. Dat bleek zes maanden te zijn. Zes maanden!

Even rekenen, dan kunnen we half september op het grasveld.
Da's natuurlijk niet zo mooi, dan is de zomer al min of meer voorbij. De hele zomer mogen we dan kijken naar een grasveld in wording, maar er niet op... Geen hockey, geen hut, geen tentje, niets.

Dat kan ook anders.
Via Internet bestelde ik graszoden, die Man vanochtend ging ophalen. Afgelopen week hebben we tussen de bedrijven door besteed aan het verwijderen van de oude grasmat.

Van dit

naar dit

En uiteindelijk werd het vandaag dit:

Nog zo'n twee weken extra aandacht, veel water geven en als het dan goed gaat groeien dan mogen er weer hutten en tenten op. En kinderen.

En ondertussen genieten wij van het voorjaar, van het uitlopen van de planten en bomen.

Naast het nu nog kale grasveld bloeien de camelia, narcisjes en hyacinten.

Kaapse viooltjes kunnen ook in de volle grond en dan komen ze het jaar er na gewoon weer op en ze bloeien ook nog. Verder zie je ook de maartse viooltjes die ik ook overal in de tuin tegenkom. Ach, als ik ze niet leuk vind op die plek haal ik ze gewoon weg.

De leipeer is gelukkig ook weer in de bloesem, die was voor de stevige vorstperiode ook al uitgelopen, maar dat ging niet goed met de vorst.

Nu alleen nog even op een nette manier afscheid nemen van een oud grasveld en een klein beetje graszoden die we over hadden. Het kan niet allemaal tegelijk in de groenbak, het past wel, maar het is niet meer te verplaatsen...