Uit mijn horecatijd (als student) heb ik overgehouden dat je nooit met lege handen moet lopen als je dat kunt voorkomen. Nog steeds heel handig. En als ik de kinderen in bed heb gelegd kom ik toevallig telkens langs mijn oude werkkamer... Op die manier verhuist mijn werkkamer langzaam naar beneden en heb ik ook de mogelijkheid om alles uit te zoeken.
Vandaag trof ik deze stapel op mijn bureau
Ik ben benieuwd wat er allemaal tussen zit.
Materiaal om kaarten te maken, mogen bij de andere blanco kaarten.
Knipvelletjes, voor volgend jaar als mijn schoonmoeder weer jarig is?? Mogen blijven.
Dubbelzijdig tape om die 3D kaarten te maken. Mag bij zijn broertje in de kast.
Ach, de geboortekaartjes van de kinderen. Zoon had de rechter en Dochter dus de linker. Ik vind ze nog steeds heel goed passen bij onze kids. Ik weet nog dat we een hoop moeite hebben gedaan om een kaartje voor Dochter te vinden dat ook nog paste bij het kaartje voor Zoon. Mogen blijven dus. Ergens heb ik ook onze trouwkaarten gezien. Als ik die weer tegenkom, mogen die erbij in de doos.
En dan resteert een hele stapel ansichtkaarten, boomerangkaarten, kaarten voor allerlei gelegenheden enzooorts enzovoorts. Gelukkig heb ik al een heleboel kaarten voor van alles en nog wat (klikerdeklik), dus ik kan hier best kritisch doorheen.
Deze gaan naar de man van een collega die dingen van Heineken verzamelt.
Leuk: paasstickers, een lief kaartje voor aan een cadeautje of een bloemetje en exlibris. Die mogen allemaal blijven.
Een kaartje dat me een glimlach bezorgt: een "verpakking" van blote elleboogjes uit juli 2003, met een inhoud van 31 dagen. Maar: geen idee aan wie ik die zou sturen, dus die mag naar de kringloopwinkel.
Hier moet ik ook om glimlachen, maar voor zover ik weet krijg ik van niemand geld, dus die mag ook naar de kringloop.
Deze mogen blijven. Daar zie ik nog wel een toekomst voor.
De kerstkaarten met de beste wensen voor 2004 (??). Die mogen weg.
Deze mogen blijven.
Uiteindelijk gaat deze hele stapel naar de kringloop.
En deze gaat naar iemand die volgens mij dol is op kleur, en een mooi plekje hiervoor heeft, denk ik.
Dat doe ik ook altijd... mijn van A- naar B-tjes... Altijd neem ik wat mee, van links naar recht van boven naar beneden of anders om. Zo wordt het toch steeds leger om me heen... Hoewel... er moeten dan nog wel héél wat A- naar B-tjes gebeuren. Maar als ik ze niet doe, gebeurt er helemaal niets. En zo heb jij toch die doos maar weer gezien en opgeruimd!
BeantwoordenVerwijderenLeuk er zo weer eens doorheen te spitten. En dan ook nog spulletjes tegen te komen waar je anderen blij mee kan maken. En het kost je nu geen cent meer, wat wil je nog meer!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk opruimklusje! Idd, ik loop ook nooit met lege handen. Scheelt weer een loopje!
BeantwoordenVerwijderen