dinsdag 3 april 2012

Dag 88, mandje

In mijn werkkamer op zolder stond onder mijn bureau een mand. Die mand had ik ooit gekregen van een hele lieve vriendin tijdens mijn vrijgezellendag en past precies onder het bureau. Mijn bureau was al een tijd naar beneden verhuisd, maar de mand stond nog op zolder. Tot vandaag.

Ben best benieuwd wat er in zit. Kijken jullie mee?

Het is weer een bonte verzameling.

De mand was leeg en kan weer onder het bureau. Deze keer doe ik niet alles er in wat er in zat, maar doe de breiwol en de breinaalden er in. En, ik heb nog een halve mand over.

Terug naar de inhoud van de mand. Dit zijn allemaal cadeautjes. Je weet namelijk nooit precies zeker wanneer je een cadeautje nodig hebt en een klein beetje voorraad is altijd handig. Dit mag in de terug in de mand. Dan staan de cadeautjes een beetje uit het zicht.

Fotopapier mag bij het papier voor de printer. Lijkt mij een stuk overzichtelijker.

Kabels van onbekende apparaten gaan tegenwoordig naar de kringloop.

Knutselspullen mogen bij de knutselspullen. Best lekker als alles een eigen plek heeft.

In een grijs verleden had ik mijn hoop om af te vallen op dit instituut gevestigd. Een hele berg geld was ik kwijt, maar het aantal kilo's dat ik kwijt was viel behoorlijk tegen. En de garantie, die ze gaven, bleek toch ook niet helemaal aan mijn verwachtingen te voldoen. Waarschijnlijk geldt dat voor meer mensen, want het instituut heeft bij ons in de buurt haar deuren gesloten. Aan dit boekje hangen alleen maar nare herinneringen. Weg ermee!

En van het bakje heb ik, met een groots gebaar, de hele inhoud weggegooid. Ik heb echt voldoende monstertjes en dit zit volgens mij allemaal al een hele tijd in de mand. Hup, weg ermee. Het bakje mag natuurlijk wel blijven!

2 opmerkingen:

  1. Dit vind ik nou de leukste dingetjes om uit te ruimen. Benieuwd wat erin zit en dan alles op z'n plek. Goed gedaan weer zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, een 'schatkist-mand', heerlijk om zoiets weer uit te pluizen!

    Well done!

    Lieve groet, Inge

    BeantwoordenVerwijderen